De eerste prototypes van de 'tap'-functionaliteit van de gebarentaal, zijn gesmeed door ontwikkelaar Kees. Het is gemaakt in Java en is gericht op zelfrapportage en zinsvorming in autismevriendelijke stijl. Het prototype werkt, en is redelijk effectief, maar is niet 'dynamisch' in zijn tracking. Om door miljoenen te worden gebruikt, moet dit worden verbeterd, en dat komt deels doordat het niet snel genoeg leert van wat de individuele gebruiker nodig heeft, voordat de behoefte aan communicatie zich in een bepaalde situatie voordoet. De teams groeien in omvang om dit probleem aan te pakken.
Later in de onderzoeksinspanning onderzoeken we verschillende soorten individuen met ASS, TOS en neurologische afwijkingen die leiden tot beperkte spraak. We draaien in onze kleine groep Signs-gebruikers naar een breder net en herzien ons systeem volledig om andere neurodivergente groepen op te nemen die de technologie die we aan het bouwen zijn echt zouden kunnen gebruiken. De belangrijkste focus blijft autismevriendelijke communicatie, maar na verloop van tijd begrijpen we dat we meer mensen kunnen helpen, met communicatieproblemen die lijken op problemen waarmee autisten dagelijks worden geconfronteerd.